назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дзяржаўнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дзяржа́ўнік мн. дзяржа́ўнікі |
Родны каго? чаго? |
дзяржа́ўніка мн. дзяржа́ўнікаў |
Давальны каму? чаму? |
дзяржа́ўніку мн. дзяржа́ўнікам |
Вінавальны каго? што? |
дзяржа́ўніка мн. дзяржа́ўнікаў |
Творны кім? чым? |
дзяржа́ўнікам мн. дзяржа́ўнікамі |
Месны у кім? у чым? |
дзяржа́ўніку мн. дзяржа́ўніках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не мела баба клопату — купіла парася.
Не меў Саўка клопату, дык жонку ўзяў.
Пасля 40 здароўе — гэта калі ў цябе кожны новы дзень баліць не там, дзе балела ўчора.
dziaržaŭnik — беларуская лацінка
Слова дзяржаўнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дзяржаўнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дзяржаўтаінспектар + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзяржа́ўна-суверэ́нны (19)
(12) авіябудаўні́к ‹
› дзяржа́ўна-тэрытарыя́льны (23)
(7) ржа́ўнік ‹
› дзяржа́ўнасць (12)
(8) іржа́ўнік ‹
› дзяржа́ўніцкі (12)
(16) вялікадзяржа́ўнік ‹
› дзяржа́ўны (9)
(8) ціка́ўнік ‹
› дзяржаўтаінспе́ктар (18)
(10) нарука́ўнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.