ў
і
дзяржа́ўнасць — назоўнік дзяржа́ўніцкі — прыметнік
канцэпт

дзяржаўнік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дзяржаўнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дзяржа́ўнік

мн.  дзяржа́ўнікі
Родны
каго? чаго?
дзяржа́ўніка

мн.  дзяржа́ўнікаў
Давальны
каму? чаму?
дзяржа́ўніку

мн.  дзяржа́ўнікам
Вінавальны
каго? што?
дзяржа́ўніка

мн.  дзяржа́ўнікаў
Творны
кім? чым?
дзяржа́ўнікам

мн.  дзяржа́ўнікамі
Месны
у кім? у чым?
дзяржа́ўніку

мн.  дзяржа́ўніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не мела баба клопату — купіла парася.
Не меў Саўка клопату, дык жонку ўзяў.


Пасля 40 здароўе — гэта калі ў цябе кожны новы дзень баліць не там, дзе балела ўчора.


dziaržaŭnik — беларуская лацінка

Слова дзяржаўнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дзяржаўнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дзяржаўтаінспектар + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дзяржа́ўна-суверэ́нны (19)

(12) авіябудаўні́к

дзяржа́ўна-тэрытарыя́льны (23)

(7) ржа́ўнік

дзяржа́ўнасць (12)

(8) іржа́ўнік

дзяржа́ўніцкі (12)

(16) вялікадзяржа́ўнік

дзяржа́ўны (9)

(8) ціка́ўнік

дзяржаўтаінспе́ктар (18)

(10) нарука́ўнік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

плоскі жывот