STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова нарукаўнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
нарука́ўнік мн. нарука́ўнікі |
| Родны каго? чаго? |
нарука́ўніка мн. нарука́ўнікаў |
| Давальны каму? чаму? |
нарука́ўніку мн. нарука́ўнікам |
| Вінавальны каго? што? |
нарука́ўнік мн. нарука́ўнікі |
| Творны кім? чым? |
нарука́ўнікам мн. нарука́ўнікамі |
| Месны у кім? у чым? |
нарука́ўніку мн. нарука́ўніках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
даць (зада́ць) дзёру (дра́ла, драпака́, лататы́) — пусціцца наўцёкі; уцячы
Мяне заўсёды дзівіў той факт, што ўсіх грошай зарабіць нельга… а прапіць ільга!
ільга / льга — можна, магчыма (абласное слова)narukaŭnik — беларуская лацінка
Слова нарукаўнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік нарукаўнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове нарукаўніца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› наругну́цца (10)
(10) дзяржа́ўнік ‹
› нару́жнік (8)
(16) вялікадзяржа́ўнік ‹
› нару́жніца (9)
(8) ціка́ўнік ‹
› нарука́ўніца (11)
(6) ла́ўнік ‹
› нарука́ўны (9)
(8) балаўні́к ‹
› на́руку (6)
(9) сталаўні́к ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
