назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова днушка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дну́шка мн. дну́шкі |
Родны каго? чаго? |
дну́шкі мн. дну́шак |
Давальны каму? чаму? |
дну́шцы мн. дну́шкам |
Вінавальны каго? што? |
дну́шку мн. дну́шкі |
Творны кім? чым? |
дну́шкай, дну́шкаю мн. дну́шкамі |
Месны у кім? у чым? |
дну́шцы мн. дну́шках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дурны сабака і на гаспадара брэша.
Прыказка.Калі вы шукалі адпаведнік да «разделочная доска», то вось:
ДНУШКАправільна: бульбу спярша памыць, потым пачысціць, потым памыць яшчэ раз
і трэба мець калекцыю днушак: для сырога мяса, для хлеба, для гародніны-садавіны і г. д.
dnuška — беларуская лацінка
Слова днушка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік днушка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове днявальны + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› днопаглыбля́льны (15)
(9) васьму́шка ‹
› днопаглы́бнік (12)
(8) стану́шка ‹
› днопаглы́бны (11)
(6) гну́шка ‹
› днява́ліць (9)
(9) дубі́нушка ‹
› днява́льны (9)
(8) свіну́шка ‹
› днява́льства (11)
(8) гарну́шка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.