ў
і
драўля́не — назоўнік драўля́ны — прыметнік
канцэпт

драўлянін

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова драўлянін
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
драўлянін

мн.  драўляне
Родны
каго? чаго?
драўляніна

мн.  драўлян
Давальны
каму? чаму?
драўляніну

мн.  драўлянам
Вінавальны
каго? што?
драўляніна

мн.  драўлян
Творны
кім? чым?
драўлянінам

мн.  драўлянамі
Месны
у кім? у чым?
драўляніне

мн.  драўлянах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Новых сяброў набывай, а старых не забывай.


Вось цукеркі, частуйся, бяры колькі хочаш. Хоць дзве.


draŭlianin — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік драўлянін — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове драўніна + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


драўля́на-мурава́ны (17)

(8) ры́млянін

драўля́насць (11)

(13) філісты́млянін

драўля́не (8)

(8) зямля́нін

драўля́ны (8)

(11) астраўля́нін

драўні́на (8)

(9) кіяўлянін

драўніназна́ўства (16)

(7) армяні́н


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Грошы ёсць?