назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова драўніна
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
драўні́на мн. драўні́ны |
| Родны каго? чаго? |
драўні́ны мн. драўні́н |
| Давальны каму? чаму? |
драўні́не мн. драўні́нам |
| Вінавальны каго? што? |
драўні́ну мн. драўні́ны |
| Творны кім? чым? |
драўні́най, драўні́наю мн. драўні́намі |
| Месны у кім? у чым? |
драўні́не мн. драўні́нах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
На дзень вяселле, а навек мучэнне.
У шпіталі.
ПАЦЫЕНТ: Як часта людзі паміраюць падчас аперацыі?
ХІРУРГ: Толькі адзін раз.
draŭnina — беларуская лацінка
Слова драўніна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік драўніна — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове драўніназнаўства + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› драўля́не (8)
(7) даўніна́ ‹
› драўлянін (9)
(7) раўніна́ ‹
› драўля́ны (8)
(7) раўні́на ‹
› драўніназна́ўства (16)
(11) бульбо́ўніна ‹
› драўні́нна-валакні́сты (20)
(8) ржэ́ўніна ‹
› драўні́нна-паліме́рны (19)
(9) іржэ́ўніна ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Сцяг маёй дзяржавы.