ў
і
драўля́ны — прыметнік драўніназна́ўства — назоўнік
канцэпт

драўніна

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова драўніна
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
драўні́на

мн.  драўні́ны
Родны
каго? чаго?
драўні́ны

мн.  драўні́н
Давальны
каму? чаму?
драўні́не

мн.  драўні́нам
Вінавальны
каго? што?
драўні́ну

мн.  драўні́ны
Творны
кім? чым?
драўні́най, драўні́наю

мн.  драўні́намі
Месны
у кім? у чым?
драўні́не

мн.  драўні́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

На дзень вяселле, а навек мучэнне.


У шпіталі.
ПАЦЫЕНТ: Як часта людзі паміраюць падчас аперацыі?
ХІРУРГ: Толькі адзін раз.


draŭnina — беларуская лацінка

Слова драўніна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік драўніна — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове драўніназнаўства + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


драўля́не (8)

(7) даўніна́

драўлянін (9)

(7) раўніна́

драўля́ны (8)

(7) раўні́на

драўніназна́ўства (16)

(11) бульбо́ўніна

драўні́нна-валакні́сты (20)

(8) ржэ́ўніна

драўні́нна-паліме́рны (19)

(9) іржэ́ўніна


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

з сырам

Сцяг маёй дзяржавы.