назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дрында
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
дры́нда мн. дры́нды |
| Родны каго? чаго? |
дры́нды мн. дры́ндаў, дры́нд |
| Давальны каму? чаму? |
дры́ндзе мн. дры́ндам |
| Вінавальны каго? што? |
дры́нду мн. дры́нды |
| Творны кім? чым? |
дры́ндай, дры́ндаю мн. дры́ндамі |
| Месны у кім? у чым? |
дры́ндзе мн. дры́ндах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Вялікага дуба з малым карэннем не бывае.
Бедная беларуская мова:
стары
старэча
старызна
старычына
старэнькі
старыкан
старпёр
drynda — беларуская лацінка
Слова дрында (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дрында — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дрындушка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дрыму́часць (10)
(6) шлы́нда ‹
› дрыму́чы (7)
(5) ры́нда ‹
› дры́н (4)
(6) бры́нда ‹
› дры́ндаць (8)
(5) Ты́нда ‹
› дрынду́шка (9)
(7) гавэ́нда ‹
› дры́нканне (9)
(7) фазэ́нда ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.