назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дубас
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ду́бас мн. ду́басы |
Родны каго? чаго? |
ду́баса мн. ду́басаў |
Давальны каму? чаму? |
ду́басу мн. ду́басам |
Вінавальны каго? што? |
ду́бас мн. ду́басы |
Творны кім? чым? |
ду́басам мн. ду́басамі |
Месны у кім? у чым? |
ду́басе мн. ду́басах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
На дзень вяселле, а навек мучэнне.
Проста каб прыгожая багатая айцішніца адвезла мяне на ПМЖ у Канаду. Я што, так шмат прашу!?
dubas — беларуская лацінка
Слова дубас (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дубас — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дубец + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дубальто́ўка (11)
(6) карба́с ‹
› ду́бам (5)
(6) то́рбас ‹
› дубано́с (7)
(6) Ле́сбас ‹
› дубаса́рскі (10)
(4) ква́с ‹
› дуба́сіцца (9)
(8) купарва́с ‹
› дуба́сіць (8)
(5) у́рвас ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
спытай (запытай) яго / спытайся (запытайся) у яго