ў
і
ду́блінскі — прыметнік дублі́раваны — прыметнік
канцэпт

дубліраванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дубліраванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дублі́раванне

мн. 
Родны
каго? чаго?
дублі́равання

мн. 
Давальны
каму? чаму?
дублі́раванню

мн. 
Вінавальны
каго? што?
дублі́раванне

мн. 
Творны
кім? чым?
дублі́раваннем

мн. 
Месны
у кім? у чым?
дублі́раванні

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

цаца-цаца, ды ў кішэнь — пра таго, хто не праміне ўзяць чужое, прысвоіць што-н.


канечне / канешне — гэта абавязкова
а «конечно, разумеется» — гэта вядома (ж), а як жа (анягож), безумоўна, бясспрэчна (відавочна), несумненна (несумнеўна), натуральна, (само сабой) зразумела, а ўжо ж

ну а то ж!

dubliravannie — беларуская лацінка

Слова дубліраванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дубліраванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дублон + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дубліка́тны (10)

(16) інтэрпалі́раванне

Ду́блін (6)

(11) салі́раванне

ду́блінскі (9)

(12) каблі́раванне

дублі́раваны (11)

(13) жанглі́раванне

дублі́раваны (11)

(13) нівелі́раванне

дублі́равацца (12)

(13) нікелірава́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сабачнікі і кашатнікі