назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дуддзё
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дуддзё́ мн. — |
Родны каго? чаго? |
дуддзя́ мн. — |
Давальны каму? чаму? |
дуддзю́ мн. — |
Вінавальны каго? што? |
дуддзё́ мн. — |
Творны кім? чым? |
дуддзём мн. — |
Месны у кім? у чым? |
дуддзі́ мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
каліва — пра самую малую колькасць чаго-н.; трошкі, крыху
ні каліва — ніколькі, ані
адны слёзы — а) бяда, гора; б) вельмі мала
У цябе раскошнае жыццё, ты цудоўна бавіш час, табе весела, у вачах шчасце — а гэта, аказваецца, алкагалізм.
duddzio — беларуская лацінка
Слова дуддзё (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дуддзё — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дудзелка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дуда́рык (7)
(8) афіцар'ё́ ‹
› ду́дачка (7)
(6) звяр'ё́ ‹
› ду́дачны (7)
(6) жарабё́ ‹
› дудзе́лка (8)
(6) суддзё́ ‹
› дудзе́нне (8)
(5) рыззё́ ‹
› дудзе́ць (7)
(5) муміё́ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.