ў
і
су́ддзе — назоўнік суддзя́ — назоўнік
канцэпт

суддзё

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова суддзё
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
суддзё́

мн. 
Родны
каго? чаго?
суддзя́

мн. 
Давальны
каму? чаму?
суддзю́

мн. 
Вінавальны
каго? што?
суддзё́

мн. 
Творны
кім? чым?
суддзём

мн. 
Месны
у кім? у чым?
суддзі́

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

сыпаць бісер (перлы) перад свіннямі

дарэмна гаварыць аб чым-н. ці даказваць што-н. таму, хто не здольны або не хоча зразумець гэта

Вельмі раз'юшвае, калі пішаш «усе», а гугл выпраўляе на «усё».


suddzio — беларуская лацінка

Слова суддзё (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік суддзё — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове суддзя + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


судачыня́цца (11)

(6) звяр'ё́

судачыня́ць (10)

(6) жарабё́

су́ддзе (6)

(6) дуддзё́

суддзя́ (6)

(5) рыззё́

суддзя́-фікса́тар (15)

(5) муміё́

су́джана (7)

(3) алё́


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

рэкурсіўны гадзіннік