назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова думнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ду́мнасць мн. ду́мнасці |
Родны каго? чаго? |
ду́мнасці мн. ду́мнасцяў, ду́мнасцей |
Давальны каму? чаму? |
ду́мнасці мн. ду́мнасцям |
Вінавальны каго? што? |
ду́мнасць мн. ду́мнасці |
Творны кім? чым? |
ду́мнасцю мн. ду́мнасцямі |
Месны у кім? у чым? |
ду́мнасці мн. ду́мнасцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Памаленьку, бо спінку зломіш.
— Слухай, давай заўтра сустрэнемся, вып'ем вінца, пабалакаем…
— Ты ляснуўся? Давай сёння!
dumnasć — беларуская лацінка
Слова думнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік думнасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове думнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ду́мка (5)
(14) мнагафо́рмнасць ‹
› думка-развага (13)
(12) канфо́рмнасць ‹
› ду́мна (5)
(12) бясфо́рмнасць ‹
› ду́мнік (6)
(11) неаду́мнасць ‹
› ду́мны (5)
(10) заду́мнасць ‹
› ду́мпер (6)
(15) глыбакаду́мнасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.