ў
і
ду́мна — прыслоўе ду́мнік — назоўнік
канцэпт

думнасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова думнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ду́мнасць

мн.  ду́мнасці
Родны
каго? чаго?
ду́мнасці

мн.  ду́мнасцяў, ду́мнасцей
Давальны
каму? чаму?
ду́мнасці

мн.  ду́мнасцям
Вінавальны
каго? што?
ду́мнасць

мн.  ду́мнасці
Творны
кім? чым?
ду́мнасцю

мн.  ду́мнасцямі
Месны
у кім? у чым?
ду́мнасці

мн.  ду́мнасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Памаленьку, бо спінку зломіш.


— Слухай, давай заўтра сустрэнемся, вып'ем вінца, пабалакаем…
— Ты ляснуўся? Давай сёння!


dumnasć — беларуская лацінка

Слова думнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік думнасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове думнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ду́мка (5)

(14) мнагафо́рмнасць

думка-развага (13)

(12) канфо́рмнасць

ду́мна (5)

(12) бясфо́рмнасць

ду́мнік (6)

(11) неаду́мнасць

ду́мны (5)

(10) заду́мнасць

ду́мпер (6)

(15) глыбакаду́мнасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

на літаратурнай беларускай мове