ў
і
дупле́тны — прыметнік дуплікатура — назоўнік
канцэпт

дуплікатар

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дуплікатар
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дупліка́тар

мн.  дупліка́тары
Родны
каго? чаго?
дупліка́тара

мн.  дупліка́тараў
Давальны
каму? чаму?
дупліка́тару

мн.  дупліка́тарам
Вінавальны
каго? што?
дупліка́тар

мн.  дупліка́тары
Творны
кім? чым?
дупліка́тарам

мн.  дупліка́тарамі
Месны
у кім? у чым?
дупліка́тары

мн.  дупліка́тарах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Конь старэе — у цане таннее, вол старэе — цану набірае. (прыказка)
Ты конь ці вол?

нагадваем: вол — кастрыраваны самец буйной рагатай жывёлы

— У вас ёсць любімыя кнігі?
— Так. 1984.
— Ого, так многа!


duplikatar — беларуская лацінка

Слова дуплікатар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дуплікатар — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дуплікатура + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ду́плексны (9)

(10) публіка́тар

дупле́т (6)

(9) апліка́тар

дупле́тны (8)

(9) іпліка́тар

дуплікатура (11)

(14) мультыпліка́тар

дупліка́цыя (10)

(14) мультыпліка́тар

дуплі́сты (8)

(16) дэмультыпліка́тар


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

дзень псіхічнага здароўя