назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дуцік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ду́цік мн. ду́цікі |
Родны каго? чаго? |
ду́ціка мн. ду́цікаў |
Давальны каму? чаму? |
ду́ціку мн. ду́цікам |
Вінавальны каго? што? |
ду́ціка мн. ду́цікаў |
Творны кім? чым? |
ду́цікам мн. ду́цікамі |
Месны у кім? у чым? |
ду́ціку мн. ду́ціках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Які салавей, такая і песня.
Цяжка, калі ты слабы да выпіўкі і адначасова слабы піток.
ducik — беларуская лацінка
Слова дуцік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дуцік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дуцік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› духо́ўніцтва (11)
(7) хля́сцік ‹
› духо́ўны (7)
(5) буці́к ‹
› духо́цце (7)
(6) жгу́цік ‹
› ду́цца (5)
(7) наду́цік ‹
› ду́ць (4)
(5) лу́цік ‹
› ду́чка (5)
(7) хаму́цік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.