ў
і
ды́мка — назоўнік ды́млены — прыметнік
канцэпт

дымленне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дымленне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дымле́нне

мн.  дымле́нні
Родны
каго? чаго?
дымле́ння

мн.  дымле́нняў
Давальны
каму? чаму?
дымле́нню

мн.  дымле́нням
Вінавальны
каго? што?
дымле́нне

мн.  дымле́нні
Творны
кім? чым?
дымле́ннем

мн.  дымле́ннямі
Месны
у кім? у чым?
дымле́нні

мн.  дымле́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Конь старэе — у цане таннее, вол старэе — цану набірае. (прыказка)
Ты конь ці вол?

нагадваем: вол — кастрыраваны самец буйной рагатай жывёлы

Мова жыве не калі на ёй спяваюць фальклорныя песні, а калі на ёй чытаюць рэп пра брудных сучак.


dymliennie — беларуская лацінка

Слова дымленне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дымленне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дымляніна + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дымі́цца (7)

(10) атлумле́нне

дымі́ць (6)

(11) затлумле́нне

ды́мка (5)

(8) сумле́нне

ды́млены (7)

(10) задымле́нне

ды́млены (7)

(9) шчымле́нне

дымлё́ны (7)

(10) ушчымле́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ён і яна