ў
і
дыпло́т — назоўнік дыпо́ль — назоўнік
канцэпт

дыпмісія

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дыпмісія
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дыпмісія

мн.  дыпмісіі
Родны
каго? чаго?
дыпмісіі

мн.  дыпмісій
Давальны
каму? чаму?
дыпмісіі

мн.  дыпмісіям
Вінавальны
каго? што?
дыпмісію

мн.  дыпмісіі
Творны
кім? чым?
дыпмісіяй, дыпмісіяю

мн.  дыпмісіямі
Месны
у кім? у чым?
дыпмісіі

мн.  дыпмісіях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

мянці́ць — што, чым і без дапаўнення — гаварыць многа і без толку, гаварыць бязглуздзіцу; трапацца, лапатаць
мянта́шка — пра таго, хто многа і без толку гаворыць; трапло (пераноснае значэнне)

Языкі быццам з прывязі пазрываліся і мянцілі немаведама што. (Сабаленка)

Я адношу сябе да адукаваных і інтэлектуальных, але яны прыносяць мяне назад.


dypmisija — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік дыпмісія — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дыполь + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дыпло́мніца (10)

(11) спецкамі́сія

дыпло́мны (8)

(10) лечкамі́сія

дыпло́т (6)

(9) рэадмі́сія

дыпо́ль (6)

(10) трансмі́сія

дыпо́льны (8)

(6) эмі́сія

дыппрадстаўніцтва (17)

(11) тэрмаэмі́сія


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

не стае драбнюткай часткі