назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова адмычка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
адмы́чка мн. адмы́чкі |
Родны каго? чаго? |
адмы́чкі мн. адмы́чак |
Давальны каму? чаму? |
адмы́чцы мн. адмы́чкам |
Вінавальны каго? што? |
адмы́чку мн. адмы́чкі |
Творны кім? чым? |
адмы́чкай, адмы́чкаю мн. адмы́чкамі |
Месны у кім? у чым? |
адмы́чцы мн. адмы́чках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Відаць па вочках, хто ходзіць па ночках.
пра распуснікаПасля мацоўні я люблю ўмяць дзве шаўрмы… Жартую, не хаджу я ў мацоўню.
admyčka — беларуская лацінка
Слова адмычка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік адмычка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове адмяжоўванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› адмы́ўка (7)
(5) лы́чка ‹
› адмы́цца (7)
(5) мы́чка ‹
› адмы́ць (6)
(9) перамы́чка ‹
› адмяжо́ваны (10)
(6) змы́чка ‹
› адмяжо́ўвалы (11)
(8) размы́чка ‹
› адмяжо́ўванне (12)
(8) калмы́чка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.