назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дыферэнцыяцыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дыферэнцыя́цыя мн. дыферэнцыя́цыі |
Родны каго? чаго? |
дыферэнцыя́цыі мн. дыферэнцыя́цый |
Давальны каму? чаму? |
дыферэнцыя́цыі мн. дыферэнцыя́цыям |
Вінавальны каго? што? |
дыферэнцыя́цыю мн. дыферэнцыя́цыі |
Творны кім? чым? |
дыферэнцыя́цыяй, дыферэнцыя́цыяю мн. дыферэнцыя́цыямі |
Месны у кім? у чым? |
дыферэнцыя́цыі мн. дыферэнцыя́цыях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як анучаю па зубах — сказаць каму-н. што-н. непрыемнае
Філоніць і філосаф у слоўніку стаяць побач. Супадзенне?
dyfierencyjacyja — беларуская лацінка
Слова дыферэнцыяцыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дыферэнцыяцыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дыфілабатрыёз + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дыферэнцыя́льна (14)
(10) дысацыя́цыя ‹
› дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чны (27)
(14) фотадысацыя́цыя ‹
› дыферэнцыя́льны (14)
(9) ініцыя́цыя ‹
› дыфілабатрыё́з (13)
(9) фасцыя́цыя ‹
› дыфіра́мб (8)
(10) рэзінья́цыя ‹
› дыфірамбі́чны (12)
(7) саба́чыя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Дзевяць слоў з дзесяці маюць літару А.
Матчына мова, яна такая.