назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дыфірамб
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дыфіра́мб мн. дыфіра́мбы |
Родны каго? чаго? |
дыфіра́мба мн. дыфіра́мбаў |
Давальны каму? чаму? |
дыфіра́мбу мн. дыфіра́мбам |
Вінавальны каго? што? |
дыфіра́мб мн. дыфіра́мбы |
Творны кім? чым? |
дыфіра́мбам мн. дыфіра́мбамі |
Месны у кім? у чым? |
дыфіра́мбе мн. дыфіра́мбах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як скура́т на агні́ (круціцца, выкручвацца) — даказваць сваю непрычыннасць, невінаватасць у якой-н. справе, звычайна нядобрай, выгароджваць сябе; празмерна, залішне выкручвацца
хачу ўпіцца як бэсця і ляжаць як бэля
dyfiramb — беларуская лацінка
Слова дыфірамб (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дыфірамб — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дыфлектар + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дыферэнцыя́льны (14)
(7) Турксі́б ‹
› дыферэнцыя́цыя (13)
(3) хі́б ‹
› дыфілабатрыё́з (13)
(4) ке́лб ‹
› дыфірамбі́чны (12)
(5) шта́мб ‹
› дыфіядо́нтны (11)
(4) лі́мб ‹
› дыфле́ктар (9)
(4) ні́мб ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Брэнд Hvilina выглядаў бы лепш пад назвай Filina.