назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дыфлектар
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дыфле́ктар мн. дыфле́ктары |
Родны каго? чаго? |
дыфле́ктара мн. дыфле́ктараў |
Давальны каму? чаму? |
дыфле́ктару мн. дыфле́ктарам |
Вінавальны каго? што? |
дыфле́ктар мн. дыфле́ктары |
Творны кім? чым? |
дыфле́ктарам мн. дыфле́ктарамі |
Месны у кім? у чым? |
дыфле́ктары мн. дыфле́ктарах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Што было, даўно на мора сплыло.
Разумны чалавек усё жыццё вучыцца, а дурань і так усё ведае.
dyfliektar — беларуская лацінка
Слова дыфлектар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дыфлектар — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дыфлюгія + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дыфіра́мб (8)
(8) кіле́ктар ‹
› дыфірамбі́чны (12)
(8) экле́ктар ‹
› дыфіядо́нтны (11)
(10) камплектар ‹
› дыфлю́гія (8)
(9) дэфле́ктар ‹
› дыфлю́гія (8)
(9) рэфле́ктар ‹
› дыфмано́метр (11)
(14) радыёрэфле́ктар ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Навагрудак