ў
і
дыфле́ктар — назоўнік дыфлю́гія — назоўнік
канцэпт

дыфлюгія

гэта
— аднаклетачны арганізм накшталт амёбы

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дыфлюгія
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дыфлю́гія

мн.  дыфлю́гіі
Родны
каго? чаго?
дыфлю́гіі

мн.  дыфлю́гій
Давальны
каму? чаму?
дыфлю́гіі

мн.  дыфлю́гіям
Вінавальны
каго? што?
дыфлю́гію

мн.  дыфлю́гій
Творны
кім? чым?
дыфлю́гіяй, дыфлю́гіяю

мн.  дыфлю́гіямі
Месны
у кім? у чым?
дыфлю́гіі

мн.  дыфлю́гіях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Дурэй, дурэй, будзеш плакаць.


— Чаму вы сталі выкладчыкам?
— Разумееш… Калі размаўляць з сабой сам-насам, гэта шызанутасць. А калі размаўляць з сабой пры студэнтах — гэта лекцыя.


dyfliuhija — беларуская лацінка

Слова дыфлюгія (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дыфлюгія — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дыфлюгія + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дыфірамбі́чны (12)

(12) геастратэ́гія

дыфіядо́нтны (11)

(14) гальванастэ́гія

дыфле́ктар (9)

(10) калістэ́гія

дыфмано́метр (11)

(4) А́зія

дыфрагавальны (13)

(6) абазі́я

дыфрагава́ны (11)

(7) інва́зія


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

затое хутка