назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дыхларыд
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дыхлары́д мн. дыхлары́ды |
Родны каго? чаго? |
дыхлары́ду мн. дыхлары́даў |
Давальны каму? чаму? |
дыхлары́ду мн. дыхлары́дам |
Вінавальны каго? што? |
дыхлары́д мн. дыхлары́ды |
Творны кім? чым? |
дыхлары́дам мн. дыхлары́дамі |
Месны у кім? у чым? |
дыхлары́дзе мн. дыхлары́дах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Для мужчыны крыніцай пакут выступае злая і сварлівая жонка, баба (Сварлівая жонка горш, чым каню хамут; Узяў пілку на сваю шыйку; Бог стварыў два зла: бабу і казла; Баба з пекла родам; У бабы душы няма), а для жанчыны — ліхі муж (Ліхога любіць — сябе губіць; Мужык не мядзведзь, а мяса аб’есць; Сам мужычок з кулачок, а зла як у казла).
.BY — гэта не бі-ўай і не бай
гэта БЫ
N A V A K A C Y I . B Y
U D U B A J . B Y
N A M A L D Y V Y . B Y
S K A R E J . B Y
dychlaryd — беларуская лацінка
Слова дыхларыд (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дыхларыд — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дыхлінка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ды́хацца (7)
(15) вінілідэнхлары́д ‹
› ды́хаць (6)
(19) полівінілідэнхлары́д ‹
› дыхларальмачаві́на (17)
(12) цыянурхлары́д ‹
› дыхлі́вы (7)
(14) этылендыхлары́д ‹
› ды́хлінка (8)
(9) трыхлары́д ‹
› дыхлорангідры́д (14)
(6) фтары́д ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Зюзя — бог маразоў (гл. Карачун).
Кароль ночы — персанаж з «Гульні тронаў».