назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дыхлінка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ды́хлінка мн. ды́хлінкі |
Родны каго? чаго? |
ды́хлінкі мн. ды́хлінак |
Давальны каму? чаму? |
ды́хлінцы мн. ды́хлінкам |
Вінавальны каго? што? |
ды́хлінку мн. ды́хлінкі |
Творны кім? чым? |
ды́хлінкай, ды́хлінкаю мн. ды́хлінкамі |
Месны у кім? у чым? |
ды́хлінцы мн. ды́хлінках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Тое з вадою не збяжыць.
Вельмі раз'юшвае, калі ляжыш дома з дзікім жаданнем выйсці і патраціць кіпу грошай, а грошай у цябе няма.
dychlinka — беларуская лацінка
Слова дыхлінка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дыхлінка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дыхлорангідрыд + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дыхларальмачаві́на (17)
(8) пухлі́нка ‹
› дыхлары́д (8)
(11) прыпу́хлінка ‹
› дыхлі́вы (7)
(9) трухлі́нка ‹
› дыхлорангідры́д (14)
(7) былі́нка ‹
› дыхлормета́н (11)
(10) гарбы́лінка ‹
› дыхлортыазі́д (12)
(9) бады́лінка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Гродна