назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дэдукцыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дэду́кцыя мн. дэду́кцыі |
Родны каго? чаго? |
дэду́кцыі мн. дэду́кцый |
Давальны каму? чаму? |
дэду́кцыі мн. дэду́кцыям |
Вінавальны каго? што? |
дэду́кцыю мн. дэду́кцыі |
Творны кім? чым? |
дэду́кцыяй, дэду́кцыяю мн. дэду́кцыямі |
Месны у кім? у чым? |
дэду́кцыі мн. дэду́кцыях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Конь на чатырох нагах — і то спатыкаецца.
Прыказка.Настаўніца правярала сачыненні і плакала: цяпер яна ведала, як правесці лета, але ўзрост ужо не той.
dedukcyja — беларуская лацінка
Слова дэдукцыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дэдукцыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дэдыкацыя + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дэдукты́ўны (10)
(12) самаінду́кцыя ‹
› дэдукцы́йна (10)
(14) узаемаіндукцыя ‹
› дэдукцы́йны (10)
(11) трансду́кцыя ‹
› дэдуцы́равацца (13)
(8) рэду́кцыя ‹
› дэдуцы́раваць (12)
(10) абстру́кцыя ‹
› дэдуцы́раваць (12)
(11) канстру́кцыя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.