назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова самаіндукцыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
самаінду́кцыя мн. самаінду́кцыі |
Родны каго? чаго? |
самаінду́кцыі мн. самаінду́кцый |
Давальны каму? чаму? |
самаінду́кцыі мн. самаінду́кцыям |
Вінавальны каго? што? |
самаінду́кцыю мн. самаінду́кцыі |
Творны кім? чым? |
самаінду́кцыяй, самаінду́кцыяю мн. самаінду́кцыямі |
Месны у кім? у чым? |
самаінду́кцыі мн. самаінду́кцыях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дурны сабака і на гаспадара брэша.
Прыказка.— Любы, ідзі павячэрай. Ежа на стале.
— Дык пакладзі на талерку.
samaindukcyja — беларуская лацінка
Слова самаіндукцыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік самаіндукцыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове самаініцыятыва + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› самаізалява́цца (14)
(8) адду́кцыя ‹
› самаізалява́цца (14)
(13) аўтакандукцыя ‹
› самаізаля́цыя (12)
(8) інду́кцыя ‹
› самаініцыяты́ва (14)
(14) узаемаіндукцыя ‹
› самаініцыяты́ўна (15)
(11) трансду́кцыя ‹
› самаініцыяты́ўны (15)
(8) дэду́кцыя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.