дзеепрыметнік
залежны стан
прошлы час
закончанае трыванне
праскланяць слова прыгнаны
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ж.
прыгна́ная
м. прыгна́ны н. прыгна́нае мн. прыгна́ныя |
Родны каго? чаго? |
ж.
прыгна́най, прыгна́нае
м. прыгна́нага н. прыгна́нага мн. прыгна́ных |
Давальны каму? чаму? |
ж.
прыгна́най
м. прыгна́наму н. прыгна́наму мн. прыгна́ным |
Вінавальны каго? што? |
ж.
прыгна́ную
м. прыгна́ны (неадуш.), прыгна́нага (адуш.) н. прыгна́нае мн. прыгна́ныя (неадуш.), прыгна́ных (адуш.) |
Творны кім? чым? |
ж.
прыгна́най, прыгна́наю
м. прыгна́ным н. прыгна́ным мн. прыгна́нымі |
Месны у кім? у чым? |
ж.
прыгна́най
м. прыгна́ным н. прыгна́ным мн. прыгна́ных |
Кароткая форма |
прыгна́на |
скарбніца
Чужое ўзяць — сваё згубіць.
Не бяры чужога: аддасі сваё.
Ты па чужое, а чорт па тваё.
— Вы так молада выглядаеце, у чым ваш сакрэт?
— Мне дваццаць.
pryhnany — беларуская лацінка
Слова прыгнаны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове прыгнёны + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› прыгляну́цца (11)
(7) сагна́ны ‹
› прыгнаі́ць (9)
(7) вы́гнаны ‹
› прыгна́насць (11)
(7) вы́гнаны ‹
› прыгна́цца (9)
(9) аб'ядна́ны ‹
› прыгна́ць (8)
(9) аб'ядна́ны ‹
› прыгне́сці (9)
(8) з'ядна́ны ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.