--- | уздо́ўж па |
скарбніца
пусціць жабу ў ваду
‘сказаць абы-што, недарэчнасць’
— Зося, чаму вы пачалі граць на піяніна?
— У мяне са скрыпкі піва падала…
uzdoŭž pa — беларуская лацінка
У СЛОЎНІКАХ НЯМА
дзе паставіць націск у слове у знак + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› уздо́льніцца (11)
(6) фейхо́а ‹
› уздо́ўж (6)
(2) па́ ‹
› уздо́ўж (6)
(2) па́ ‹
› уздо́ўжкі (8)
(11) гле́дзячы па ‹
› уздо́ўжны (8)
(4) га́па ‹
› уздра́пацца (10)
(4) ка́па ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Шклянка — для вады. Кантовая шклянка — гранёный стакан.
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак. Аднаразовы кубачак — одноразовый стаканчик.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель, кухаль — бакал для піва. (?) куфаль
Чарка — невялікая шклянка, прызначаная для піцця спіртных напіткаў (стопка).
Кілішак — чарка на ножцы («міні-келіх»).