ў
і
дэфекацы́йны — прыметнік дэфе́кт — назоўнік
канцэпт

дэфекацыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дэфекацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дэфека́цыя

мн.  дэфека́цыі
Родны
каго? чаго?
дэфека́цыі

мн.  дэфека́цый
Давальны
каму? чаму?
дэфека́цыі

мн.  дэфека́цыям
Вінавальны
каго? што?
дэфека́цыю

мн.  дэфека́цыі
Творны
кім? чым?
дэфека́цыяй, дэфека́цыяю

мн.  дэфека́цыямі
Месны
у кім? у чым?
дэфека́цыі

мн.  дэфека́цыях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

хадзі́ць як бэ́йбас — пра гультаяватага хлопца


Уявіце, што вы маркетолаг і вам трэба прыдумаць назву згушчонкі з літарамі "і" ды "ў".

можна ўскладніць: яшчэ і з апострафам

defiekacyja — беларуская лацінка

Слова дэфекацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дэфекацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дэфект + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дэфека́т (7)

(12) трансфакацыя

дэфека́тар (9)

(9) лжэака́цыя

дэфекацы́йны (11)

(10) ілжэака́цыя

дэфе́кт (6)

(10) публіка́цыя

дэфектава́ны (11)

(19) інтэрнэ́т-публіка́цыя

дэфектава́ны (11)

(12) рэпубліка́цыя


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

трэцяе месца