назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова жуд
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
жу́д мн. жу́ды |
Родны каго? чаго? |
жу́ду мн. жу́даў |
Давальны каму? чаму? |
жу́ду мн. жу́дам |
Вінавальны каго? што? |
жу́д мн. жу́ды |
Творны кім? чым? |
жу́дам мн. жу́дамі |
Месны у кім? у чым? |
жу́дзе мн. жу́дах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
хлябтаць — прагна піць // піць (віно, спіртныя напіткі) у вялікай колькасці
— Мне, думаеш, лёгка? Буду там чорт ведае з кім тую гарэлку хлябтаць. (Уладзімір Караткевіч)— А тое нэймінгавае агенцтва добрае?
— Яны прапанавалі назваць рэстаран «Людзі на блюдзе».
žud — беларуская лацінка
Слова жуд (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік жуд — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове жуда + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› жрэ́цкі (6)
(3) гу́д ‹
› жрэ́цтва (7)
(7) перагу́д ‹
› жуванка (7)
(5) по́гуд ‹
› жуда́ (4)
(4) блу́д ‹
› жу́дасна (7)
(5) аблу́д ‹
› жу́дасна-маўклі́вы (16)
(6) заблу́д ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.