ў
і
жуванка — назоўнік жуда́ — назоўнік
канцэпт

жуд

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова жуд
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
жу́д

мн.  жу́ды
Родны
каго? чаго?
жу́ду

мн.  жу́даў
Давальны
каму? чаму?
жу́ду

мн.  жу́дам
Вінавальны
каго? што?
жу́д

мн.  жу́ды
Творны
кім? чым?
жу́дам

мн.  жу́дамі
Месны
у кім? у чым?
жу́дзе

мн.  жу́дах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

хлябтаць — прагна піць // піць (віно, спіртныя напіткі) у вялікай колькасці

— Мне, думаеш, лёгка? Буду там чорт ведае з кім тую гарэлку хлябтаць. (Уладзімір Караткевіч)

— А тое нэймінгавае агенцтва добрае?
— Яны прапанавалі назваць рэстаран «Людзі на блюдзе».


žud — беларуская лацінка

Слова жуд (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік жуд — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове жуда + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


жрэ́цкі (6)

(3) гу́д

жрэ́цтва (7)

(7) перагу́д

жуванка (7)

(5) по́гуд

жуда́ (4)

(4) блу́д

жу́дасна (7)

(5) аблу́д

жу́дасна-маўклі́вы (16)

(6) заблу́д


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Белоруссия