ў
і
жу́д — назоўнік жу́дасна — прыслоўе
канцэпт

жуда

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова жуда
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
жуда́

мн. 
Родны
каго? чаго?
жуды́

мн. 
Давальны
каму? чаму?
жудзе́

мн. 
Вінавальны
каго? што?
жуду́

мн. 
Творны
кім? чым?
жудо́й, жудо́ю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
жудзе́

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не той хлеб, што на полі, а той, што ў гумне.


Запомні: как раз — якраз.

Дзе ты тут прабел бачыш?

žuda — беларуская лацінка

Слова жуда (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік жуда — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове жудаснасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


жрэ́цтва (7)

(7) спагу́да

жуванка (7)

(4) дуда́

жу́д (3)

(8) лабіду́да

жу́дасна (7)

(4) іу́да

жу́дасна-маўклі́вы (16)

(8) бараку́да

жу́дасна-хало́дны (15)

(7) праку́да


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

хавацца пад ложкам