STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова пракуда
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
праку́да мн. праку́ды |
| Родны каго? чаго? |
праку́ды мн. праку́д |
| Давальны каму? чаму? |
праку́дзе мн. праку́дам |
| Вінавальны каго? што? |
праку́ду мн. праку́д |
| Творны кім? чым? |
праку́дай, праку́даю мн. праку́дамі |
| Месны у кім? у чым? |
праку́дзе мн. праку́дах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Смачны жабе арэх, ды зубоў Бог не даў.
пра нешта недасягальнае, чаго нельга атрымаць— А як так атрымалася што такая прыгожая дзяўчына адна?
— Перад «што» коска.
prakuda — беларуская лацінка
Слова пракуда (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пракуда — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пракуда + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› практы́чны (9)
(4) жуда́ ‹
› практы́чны (9)
(4) іу́да ‹
› пракуга́каць (11)
(8) бараку́да ‹
› пракуда́хтаць (12)
(7) паску́да ‹
› праку́дзіцца (11)
(7) паску́да ‹
› праку́дзіць (10)
(6) эску́да ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
