ў
і
паску́да — назоўнік паску́дзінка — назоўнік
канцэпт

паскуда

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова паскуда
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 паску́да

мн.  паску́ды
Родны
каго? чаго?		 паску́ды

мн.  паску́д
Давальны
каму? чаму?		 паску́ду

мн.  паску́дам
Вінавальны
каго? што?		 паску́ду

мн.  паску́д
Творны
кім? чым?		 паску́дам

мн.  паску́дамі
Месны
у кім? у чым?		 паску́дзе

мн.  паску́дах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пытайся не ў старога, а ў бывалага.


Чалавек зрабіў атамную бомбу. Яшчэ ніводная мыш не дадумалася зрабіць пастку.

Вернер Міч

paskuda — беларуская лацінка

Слова паскуда (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік паскуда — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове паскудзінка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› паскуго́ліць (11)

(8) бараку́да ‹

› паскуго́льванне (14)

(7) праку́да ‹

› паскуго́льваць (13)

(7) праку́да ‹

› паску́дзінка (11)

(6) эску́да ‹

› паску́дзінка (11)

(4) лу́да ‹

› паску́дзіцца (11)

(7) смалу́да ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ён і яна