назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова паскудзінка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
паску́дзінка мн. паску́дзінкі |
Родны каго? чаго? |
паску́дзінкі мн. паску́дзінак |
Давальны каму? чаму? |
паску́дзінцы мн. паску́дзінкам |
Вінавальны каго? што? |
паску́дзінку мн. паску́дзінкі |
Творны кім? чым? |
паску́дзінкай, паску́дзінкаю мн. паску́дзінкамі |
Месны у кім? у чым? |
паску́дзінцы мн. паску́дзінках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
У каго веды, у таго і сіла.
«Калісьці ангельскую выкладаў, зараз чыпсы».
paskudzinka — беларуская лацінка
Слова паскудзінка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік паскудзінка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове паскуднасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› паскуго́льваць (13)
(12) бернардзі́нка ‹
› паску́да (7)
(9) сардзі́нка ‹
› паску́да (7)
(9) сурдзі́нка ‹
› паску́дзіцца (11)
(9) хлудзі́нка ‹
› паску́дзіць (10)
(9) жмудзі́нка ‹
› паску́длівы (10)
(9) грудзі́нка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.