ў
і
паску́дзінка — назоўнік паску́дзіцца — дзеяслоў
канцэпт

паскудзінка

гэта
— нягоднік, нягодніца; нешта брыдкае, агіднае, непрыстойнае

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова паскудзінка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
паску́дзінка

мн.  паску́дзінкі
Родны
каго? чаго?
паску́дзінкі

мн.  паску́дзінак
Давальны
каму? чаму?
паску́дзінцы

мн.  паску́дзінкам
Вінавальны
каго? што?
паску́дзінку

мн.  паску́дзінкі
Творны
кім? чым?
паску́дзінкай, паску́дзінкаю

мн.  паску́дзінкамі
Месны
у кім? у чым?
паску́дзінцы

мн.  паску́дзінках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

У каго веды, у таго і сіла.


«Калісьці ангельскую выкладаў, зараз чыпсы».


paskudzinka — беларуская лацінка

Слова паскудзінка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік паскудзінка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове паскуднасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


паскуго́льваць (13)

(12) бернардзі́нка

паску́да (7)

(9) сардзі́нка

паску́да (7)

(9) сурдзі́нка

паску́дзіцца (11)

(9) хлудзі́нка

паску́дзіць (10)

(9) жмудзі́нка

паску́длівы (10)

(9) грудзі́нка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

люблю сасацца