ў
і
паскуго́льваць — дзеяслоў паску́да — назоўнік
канцэпт

паскуда

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова паскуда
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
паску́да

мн.  паску́ды
Родны
каго? чаго?
паску́ды

мн.  паску́д
Давальны
каму? чаму?
паску́дзе

мн.  паску́дам
Вінавальны
каго? што?
паску́ду

мн.  паску́д
Творны
кім? чым?
паску́дай, паску́даю

мн.  паску́дамі
Месны
у кім? у чым?
паску́дзе

мн.  паску́дах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

збаёдаць
// Згубіць, невядома дзе падзець.
// Загубіць, знішчыць.
// Марна патраціць (змарнаваць), перавесці.


— О, Вялікі і Мудры Настаўнік, я хачу разбагацець. Чаго мне не хапае, каб быць багатым?
— Каб быць багатым, табе не хапае грошай!


paskuda — беларуская лацінка

Слова паскуда (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік паскуда — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове паскуда + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


паскуго́ліць (11)

(8) бараку́да

паскуго́льванне (14)

(7) праку́да

паскуго́льваць (13)

(7) праку́да

паску́дзінка (11)

(6) эску́да

паску́дзінка (11)

(4) лу́да

паску́дзіцца (11)

(7) смалу́да


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

я лепш у хаце насяру