назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова паскуда
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
паску́да мн. паску́ды |
Родны каго? чаго? |
паску́ды мн. паску́д |
Давальны каму? чаму? |
паску́дзе мн. паску́дам |
Вінавальны каго? што? |
паску́ду мн. паску́д |
Творны кім? чым? |
паску́дай, паску́даю мн. паску́дамі |
Месны у кім? у чым? |
паску́дзе мн. паску́дах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
збаёдаць
// Згубіць, невядома дзе падзець.
// Загубіць, знішчыць.
// Марна патраціць (змарнаваць), перавесці.
— О, Вялікі і Мудры Настаўнік, я хачу разбагацець. Чаго мне не хапае, каб быць багатым?
— Каб быць багатым, табе не хапае грошай!
paskuda — беларуская лацінка
Слова паскуда (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік паскуда — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове паскуда + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› паскуго́ліць (11)
(8) бараку́да ‹
› паскуго́льванне (14)
(7) праку́да ‹
› паскуго́льваць (13)
(7) праку́да ‹
› паску́дзінка (11)
(6) эску́да ‹
› паску́дзінка (11)
(4) лу́да ‹
› паску́дзіцца (11)
(7) смалу́да ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.