назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дуда
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дуда́ мн. ду́ды, (2, 3, 4) дуды́ |
Родны каго? чаго? |
дуды́ мн. ду́д |
Давальны каму? чаму? |
дудзе́ мн. ду́дам |
Вінавальны каго? што? |
дуду́ мн. ду́ды, (2, 3, 4) дуды́ |
Творны кім? чым? |
дудо́й, дудо́ю мн. ду́дамі |
Месны у кім? у чым? |
дудзе́ мн. ду́дах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Без жонкі не банкет, а без хлеба не абед.
Я не ўсё кантралюю.
Але я кантралюю штось.
І маю мудрасць адрозніць першае ад другога.
duda — беларуская лацінка
Слова дуда (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дуда — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дудак + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дугласаў (8)
(4) гу́да ‹
› дугласаў (8)
(5) агу́да ‹
› дуго́й (5)
(7) спагу́да ‹
› Дуда́еў (6)
(8) лабіду́да ‹
› дуда́к (5)
(4) жуда́ ‹
› дуда́р (5)
(4) іу́да ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Рукавічка.