ў
і
жу́дасны — прыметнік жу́дзь — назоўнік
канцэпт

жудасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова жудасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
жу́дасць

мн.  жу́дасці
Родны
каго? чаго?
жу́дасці

мн.  жу́дасцей, жу́дасцяў
Давальны
каму? чаму?
жу́дасці

мн.  жу́дасцям
Вінавальны
каго? што?
жу́дасць

мн.  жу́дасці
Творны
кім? чым?
жу́дасцю

мн.  жу́дасцямі
Месны
у кім? у чым?
жу́дасці

мн.  жу́дасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Твая бяда — твая нуда.
Не маё гарыць — не мне тушыць.
То не мая кароўка ўгрузла.


Стваральнік сусвету: Я дарую табе найвялікшы шанс. У цябе ёсць толькі адно пытанне, якое ты можаш мне задаць.
Я: Якое?


žudasć — беларуская лацінка

Слова жудасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік жудасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове жудзь + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


жудаснаваты (11)

(8) го́рдасць

жу́даснасць (10)

(14) высакасэ́рдасць

жу́дасны (7)

(13) мяккасэ́рдасць

жу́дзь (5)

(13) слабагру́дасць

жудлі́вы (7)

(13) вузкагру́дасць

жу́дны (5)

(14) пласкагру́дасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

найлепшыя гады майго жыцця