назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова жураў
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
жура́ў мн. журавы́ |
Родны каго? чаго? |
журава́ мн. жураво́ў |
Давальны каму? чаму? |
жураву́ мн. журава́м |
Вінавальны каго? што? |
журава́ мн. жураво́ў |
Творны кім? чым? |
жураво́м мн. журава́мі |
Месны у кім? у чым? |
жураве́ мн. журава́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
За разумнаю галавою і рукам лёгка.
Прыказка.Вельмі падабаецца менавіта «гаманец», праз тое што ў ім ёсць падабенства са словам «гамон», а гэта цудоўна адлюстроўвае маё фінансавае становішча.
у кагосьці гаманец, а ў мяне гамончыкžuraŭ — беларуская лацінка
Слова жураў (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік жураў — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове жураўка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› жураві́ннік (10)
(8) ма́йстраў ‹
› жураві́нны (9)
(7) во́страў ‹
› жура́віцкі (9)
(10) паўво́страў ‹
› жура́ўка (7)
(6) аму́раў ‹
› жура́ўка (7)
(5) Ту́раў ‹
› жураўлепадо́бны (14)
(5) Ту́раў ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.