журботнік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова журботнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	журбо́тнік мн. журбо́тнікі
Родны каго? чаго?	журбо́тніка мн. журбо́тнікаў
Давальны каму? чаму?	журбо́тніку мн. журбо́тнікам
Вінавальны каго? што?	журбо́тніка мн. журбо́тнікаў
Творны кім? чым?	журбо́тнікам мн. журбо́тнікамі
Месны у кім? у чым?	журбо́тніку мн. журбо́тніках
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Няма смачнейшай вадзіцы, як з роднай крыніцы.

Ну не могуць беларусы, каб нешта называлася адным словам. На кожны від вадкасці трэба па некалькі слоў: пасудзіна для вады (шклянка-конаўка-кварта-карэц), для віна (келіх-чара), для піва (куфель-кухаль), для гарэлкі (чарка-стопка-кілішак). І толькі каву ды гарбату п'юць з кубка.

мованацыкі: з філіжанкі!

žurbotnik — беларуская лацінка

Слова журботнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: