ў
і
журбо́тнік — назоўнік журбо́тны — прыметнік
канцэпт

журботніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова журботніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
журбо́тніца

мн.  журбо́тніцы
Родны
каго? чаго?
журбо́тніцы

мн.  журбо́тніц
Давальны
каму? чаму?
журбо́тніцы

мн.  журбо́тніцам
Вінавальны
каго? што?
журбо́тніцу

мн.  журбо́тніц
Творны
кім? чым?
журбо́тніцай, журбо́тніцаю

мн.  журбо́тніцамі
Месны
у кім? у чым?
журбо́тніцы

мн.  журбо́тніцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пацалункі мілюсенькі, а абое галюсенькі.

сапраўднае каханне нічога не баіцца

— Што ты будзеш рабіць, калі я цябе кіну?
— Не ведаю... Бульбы напяку...


žurbotnica — беларуская лацінка

Слова журботніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік журботніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове журлівасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


журбо́тнасць (11)

(11) адрабо́тніца

журбо́тнець (10)

(12) домрабо́тніца

журбо́тнік (9)

(12) тэхрабо́тніца

журбо́тны (8)

(9) таво́тніца

журбо́ціцца (10)

(9) ахво́тніца

журбо́ціць (9)

(14) добраахво́тніца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

памый мяне