Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

жыла, -ы, жаночы род
  1. размоўнае слова Крывяносны сасуд.
  2. размоўнае слова Тое, што і сухажылле. Стаяў Патапавіч на адным сваім пункце і цяпер стаіць: не хапайся адразу за многае, а то жылы трэснуць. ← Аляксей Кулакоўскі.
  3. Трэшчына ў зямной кары, запоўненая горнай пародай, а таксама сама горная парода ў такой трэшчыне. Залатаносная жыла.
  4. размоўнае слова Багністае месца з падземнай крыніцай. — Тут.. [фашысты] хутка не пройдуць Вунь каля таго куста такая жыла, што засмокча іх з галавой. ← Іван Шамякін.
  5. Асобны провад кабелю. Правады — сотні жыл — Неслі сілу ў сёлы. ← Антон Бялевіч.
  •••
  Выцягнуць (усе) жылы гл. выцягнуць.
  Залатая жыла — пра вельмі багатую крыніцу даходу.
  Ірваць жылы гл. ірваць.
  Кроў ледзянее (стыне) (у жылах) гл. кроў.
  Напінаць жылы гл. напінаць.
  На ўсе жылы; з усіх жыл — на поўную сілу.

❌

жыла

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова жыла
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	жы́ла мн. жы́лы
Родны каго? чаго?	жы́лы мн. жы́л
Давальны каму? чаму?	жы́ле мн. жы́лам
Вінавальны каго? што?	жы́лу мн. жы́лы
Творны кім? чым?	жы́лай, жы́лаю мн. жы́ламі
Месны у кім? у чым?	жы́ле мн. жы́лах
Клічная форма	— мн. —

скарбніца

Конь старэе — у цане таннее, вол старэе — цану набірае. (прыказка)
Ты конь ці вол?

нагадваем: вол — кастрыраваны самец буйной рагатай жывёлы

Слова жыла (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік жыла — у родным, давальным, творным і месным склоне

жыла

Навігатар

Мемчыкі