завідушчасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова завідушчасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	завіду́шчасць мн. завіду́шчасці
Родны каго? чаго?	завіду́шчасці мн. завіду́шчасцяў, завіду́шчасцей
Давальны каму? чаму?	завіду́шчасці мн. завіду́шчасцям
Вінавальны каго? што?	завіду́шчасць мн. завіду́шчасці
Творны кім? чым?	завіду́шчасцю мн. завіду́шчасцямі
Месны у кім? у чым?	завіду́шчасці мн. завіду́шчасцях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Для сябе будую дом,
табе, нашчадак, у добры дар.
Калі падабаеш — прымі з удзячнасцю,
калі дрэнны — збудуй новы.

надпіс на будынку (Мір, 1609)

пока (прыслоўе) — мы пакуль што не будзем вас штрафаваць

пока (злучнік) — ківайце галавою, пакуль моўная паліцыя ў добрым гуморы

пока! (да сустрэчы, пры расставанні) — бывай! бывайце!

zaviduščasć — беларуская лацінка

Слова завідушчасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: