назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова дзявушчасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дзяву́шчасць мн. дзяву́шчасці |
Родны каго? чаго? |
дзяву́шчасці мн. дзяву́шчасцяў, дзяву́шчасцей |
Давальны каму? чаму? |
дзяву́шчасці мн. дзяву́шчасцям |
Вінавальны каго? што? |
дзяву́шчасць мн. дзяву́шчасці |
Творны кім? чым? |
дзяву́шчасцю мн. дзяву́шчасцямі |
Месны у кім? у чым? |
дзяву́шчасці мн. дзяву́шчасцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
У чужых руках пірог вялікі.
На чужое дабро вочы гараць.
У суседа ўсё лепшае.
я люблю каву, калі гэта піва
dziavuščasć — беларуская лацінка
Слова дзявушчасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дзявушчасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дзявятка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзяву́ленька (11)
(10) забы́ўчасць ‹
› дзяву́ля (7)
(10) ляда́шчасць ‹
› дзяву́ха (7)
(11) трыву́шчасць ‹
› дзяву́шчы (8)
(10) віду́шчасць ‹
› дзявя́тка (8)
(12) завіду́шчасць ‹
› дзявя́тнік (9)
(12) невіду́шчасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
twitter.com: @vandubovik