ў
і
дзяву́ха — назоўнік дзяву́шчы — прыметнік
канцэпт

дзявушчасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова дзявушчасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дзяву́шчасць

мн.  дзяву́шчасці
Родны
каго? чаго?
дзяву́шчасці

мн.  дзяву́шчасцяў, дзяву́шчасцей
Давальны
каму? чаму?
дзяву́шчасці

мн.  дзяву́шчасцям
Вінавальны
каго? што?
дзяву́шчасць

мн.  дзяву́шчасці
Творны
кім? чым?
дзяву́шчасцю

мн.  дзяву́шчасцямі
Месны
у кім? у чым?
дзяву́шчасці

мн.  дзяву́шчасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

У чужых руках пірог вялікі.
На чужое дабро вочы гараць.
У суседа ўсё лепшае.


я люблю каву, калі гэта піва


dziavuščasć — беларуская лацінка

Слова дзявушчасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дзявушчасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дзявятка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дзяву́ленька (11)

(10) забы́ўчасць

дзяву́ля (7)

(10) ляда́шчасць

дзяву́ха (7)

(11) трыву́шчасць

дзяву́шчы (8)

(10) віду́шчасць

дзявя́тка (8)

(12) завіду́шчасць

дзявя́тнік (9)

(12) невіду́шчасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

фатэль

twitter.com: @vandubovik