STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дзявуха
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
дзяву́ха мн. дзяву́хі |
| Родны каго? чаго? |
дзяву́хі мн. дзяву́х |
| Давальны каму? чаму? |
дзяву́се мн. дзяву́хам |
| Вінавальны каго? што? |
дзяву́ху мн. дзяву́х |
| Творны кім? чым? |
дзяву́хай, дзяву́хаю мн. дзяву́хамі |
| Месны у кім? у чым? |
дзяву́се мн. дзяву́хах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як скура́т на агні́ (круціцца, выкручвацца) — даказваць сваю непрычыннасць, невінаватасць у якой-н. справе, звычайна нядобрай, выгароджваць сябе; празмерна, залішне выкручвацца
Ад прадзедаў спакон вякоў нам засталася спадчына,
но ты выбрал беречь корни русского.
dziavucha — беларуская лацінка
Слова дзявуха (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дзявуха — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дзявушчасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзяво́шчына (10)
(8) Бараву́ха ‹
› дзяву́ленька (11)
(6) сіву́ха ‹
› дзяву́ля (7)
(9) напаўву́ха ‹
› дзяву́шчасць (11)
(8) апляву́ха ‹
› дзяву́шчы (8)
(6) пяву́ха ‹
› дзявя́тка (8)
(5) лгу́ха ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
