ў
і
заву́гаць — дзеяслоў завуго́льны — прыметнік
канцэпт

завуголле

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова завуголле
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
завуго́лле

мн.  завуго́ллі
Родны
каго? чаго?
завуго́лля

мн.  завуго́лляў
Давальны
каму? чаму?
завуго́ллю

мн.  завуго́ллям
Вінавальны
каго? што?
завуго́лле

мн.  завуго́ллі
Творны
кім? чым?
завуго́ллем

мн.  завуго́ллямі
Месны
у кім? у чым?
завуго́ллі

мн.  завуго́ллях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Чужое ўзяць — сваё згубіць.
Не бяры чужога: аддасі сваё.
Ты па чужое, а чорт па тваё.


Настаўніца правярала сачыненні і плакала: цяпер яна ведала, як правесці лета, але ўзрост ужо не той.


zavuhollie — беларуская лацінка

Слова завуголле (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік завуголле — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове завужванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


завуалява́ны (11)

(5) го́лле

завуалява́ць (11)

(6) іго́лле

заву́гаць (8)

(7) вуго́лле

завуго́льны (10)

(7) шыго́лле

заву́жана (8)

(10) нізкадо́лле

заву́жаны (8)

(7) падо́лле


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

каб морду тваю не бачыць