назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова завуголле
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
завуго́лле мн. завуго́ллі |
Родны каго? чаго? |
завуго́лля мн. завуго́лляў |
Давальны каму? чаму? |
завуго́ллю мн. завуго́ллям |
Вінавальны каго? што? |
завуго́лле мн. завуго́ллі |
Творны кім? чым? |
завуго́ллем мн. завуго́ллямі |
Месны у кім? у чым? |
завуго́ллі мн. завуго́ллях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Чужое ўзяць — сваё згубіць.
Не бяры чужога: аддасі сваё.
Ты па чужое, а чорт па тваё.
Настаўніца правярала сачыненні і плакала: цяпер яна ведала, як правесці лета, але ўзрост ужо не той.
zavuhollie — беларуская лацінка
Слова завуголле (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік завуголле — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове завужванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› завуалява́ны (11)
(5) го́лле ‹
› завуалява́ць (11)
(6) іго́лле ‹
› заву́гаць (8)
(7) вуго́лле ‹
› завуго́льны (10)
(7) шыго́лле ‹
› заву́жана (8)
(10) нізкадо́лле ‹
› заву́жаны (8)
(7) падо́лле ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.