назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова завярбоўванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
завярбо́ўванне мн. завярбо́ўванні |
| Родны каго? чаго? |
завярбо́ўвання мн. завярбо́ўванняў |
| Давальны каму? чаму? |
завярбо́ўванню мн. завярбо́ўванням |
| Вінавальны каго? што? |
завярбо́ўванне мн. завярбо́ўванні |
| Творны кім? чым? |
завярбо́ўваннем мн. завярбо́ўваннямі |
| Месны у кім? у чым? |
завярбо́ўванні мн. завярбо́ўваннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Жыві так, каб і па смерці жыў.
Скажыце Дональду, што вялікім можа быць толькі Княства Літоўскае.
zaviarboŭvannie — беларуская лацінка
Слова завярбоўванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік завярбоўванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове завяршальнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› завяра́ць (8)
(14) расфарбо́ўванне ‹
› завярбо́ваны (11)
(13) выфарбо́ўванне ‹
› завярбо́ваны (11)
(14) прыфарбо́ўванне ‹
› завярбо́ўвацца (13)
(13) дашрубо́ўванне ‹
› завярбо́ўваць (12)
(13) зашрубо́ўванне ‹
› завярну́цца (10)
(13) нашрубо́ўванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.