назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова задоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
задо́ўка мн. задо́ўкі |
Родны каго? чаго? |
задо́ўкі мн. задо́вак |
Давальны каму? чаму? |
задо́ўцы мн. задо́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
задо́ўку мн. задо́ўкі |
Творны кім? чым? |
задо́ўкай, задо́ўкаю мн. задо́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
задо́ўцы мн. задо́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто сябе хваліць, няхай таго пярун спаліць.
Не хвалі сябе, няхай людзі пахваляць.
Чужая пахвала як гром грыміць, а самахвальства смярдзіць.
Прызнайцеся: вы засталіся ў твітэры, бо вам прыемна думаць, што цяпер вы людзі Х.
zadoŭka — беларуская лацінка
Слова задоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік задоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове задрайванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› задо́ўжваць (10)
(10) прыфуго́ўка ‹
› задо́ўжыцца (10)
(7) лыго́ўка ‹
› задо́ўжыць (9)
(14) прыфастрыго́ўка ‹
› задо́хлы (7)
(9) галадо́ўка ‹
› задра́гаць (9)
(8) кладо́ўка ‹
› задра́ены (8)
(7) радо́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.