ў
і
задо́ўжыць — дзеяслоў задо́хлы — прыметнік
канцэпт

задоўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова задоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
задо́ўка

мн.  задо́ўкі
Родны
каго? чаго?
задо́ўкі

мн.  задо́вак
Давальны
каму? чаму?
задо́ўцы

мн.  задо́ўкам
Вінавальны
каго? што?
задо́ўку

мн.  задо́ўкі
Творны
кім? чым?
задо́ўкай, задо́ўкаю

мн.  задо́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
задо́ўцы

мн.  задо́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто сябе хваліць, няхай таго пярун спаліць.
Не хвалі сябе, няхай людзі пахваляць.
Чужая пахвала як гром грыміць, а самахвальства смярдзіць.


Прызнайцеся: вы засталіся ў твітэры, бо вам прыемна думаць, што цяпер вы людзі Х.


zadoŭka — беларуская лацінка

Слова задоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік задоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове задрайванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


задо́ўжваць (10)

(10) прыфуго́ўка

задо́ўжыцца (10)

(7) лыго́ўка

задо́ўжыць (9)

(14) прыфастрыго́ўка

задо́хлы (7)

(9) галадо́ўка

задра́гаць (9)

(8) кладо́ўка

задра́ены (8)

(7) радо́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

паважайце людзей у акулярах