назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова зажмурванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
зажму́рванне мн. зажму́рванні |
Родны каго? чаго? |
зажму́рвання мн. зажму́рванняў |
Давальны каму? чаму? |
зажму́рванню мн. зажму́рванням |
Вінавальны каго? што? |
зажму́рванне мн. зажму́рванні |
Творны кім? чым? |
зажму́рваннем мн. зажму́рваннямі |
Месны у кім? у чым? |
зажму́рванні мн. зажму́рваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Чужое ўзяць — сваё згубіць.
Не бяры чужога: аддасі сваё.
Ты па чужое, а чорт па тваё.
— Мілая, ты пакрыўдзілася?
— Не.
— А дзе мой ручнік?
— На швабры.
zažmurvannie — беларуская лацінка
Слова зажмурванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зажмурванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зажон + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зажме́ніць (9)
(11) раску́рванне ‹
› зажму́раны (9)
(10) выку́рванне ‹
› зажму́раны (9)
(11) прыку́рванне ‹
› зажму́рвацца (11)
(12) прыжму́рванне ‹
› зажму́рваць (10)
(11) вышпу́рванне ‹
› зажму́рыцца (10)
(15) акарыкату́рванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.