STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова заканурак
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
закану́рак мн. закану́ркі |
| Родны каго? чаго? |
закану́рка мн. закану́ркаў |
| Давальны каму? чаму? |
закану́рку мн. закану́ркам |
| Вінавальны каго? што? |
закану́рак мн. закану́ркі |
| Творны кім? чым? |
закану́ркам мн. закану́ркамі |
| Месны у кім? у чым? |
закану́рку мн. закану́рках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
прочкі — пакіданне на некаторы час сваёй хаты, сям'і з прычыны нязгоды, неладоў
ісці ў прочкі — сыходзіць з дому, не ўжыўшыся з мужам або жонкай
сабрацца (пайсці) у прочкі — звычайна пайсці ад мужа; пакінуць сям’ю, сваю хату з прычыны неладоў
правільна: бульбу спярша памыць, потым пачысціць, потым памыць яшчэ раз
і трэба мець калекцыю днушак: для сырога мяса, для хлеба, для гародніны-садавіны і г. д.
zakanurak — беларуская лацінка
Слова заканурак (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік заканурак — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове заканурка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› закантрактава́ць (15)
(9) недаку́рак ‹
› закантракто́ўвацца (17)
(8) падму́рак ‹
› закантракто́ўваць (16)
(8) прыму́рак ‹
› закану́рка (9)
(5) ту́рак ‹
› заканфу́зіцца (12)
(10) младату́рак ‹
› зака́нчвацца (11)
(4) фра́к ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
