ў
і
закану́рак — назоўнік заканфу́зіцца — дзеяслоў
канцэпт

заканурка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова заканурка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
закану́рка

мн.  закану́ркі
Родны
каго? чаго?
закану́ркі

мн.  закану́рак
Давальны
каму? чаму?
закану́рцы

мн.  закану́ркам
Вінавальны
каго? што?
закану́рку

мн.  закану́ркі
Творны
кім? чым?
закану́ркай, закану́ркаю

мн.  закану́ркамі
Месны
у кім? у чым?
закану́рцы

мн.  закану́рках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Век звекаваць — не пальцам паківаць.
Жыццё пражыць — не песеньку спець.

прык. пра складанасці на жыццёвым шляху

А вы ведалі, што ў 15 стагоддзі аўтамабільная кампанія Alfa Romeo запазычыла герб у Пружан?

не ў 15, а ў 16 — фактчэкінг у вас абы-што

zakanurka — беларуская лацінка

Слова заканурка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік заканурка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове заканчэнне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


закантракто́ўвацца (17)

(8) прыку́рка

закантракто́ўваць (16)

(5) му́рка

закану́рак (9)

(7) кану́рка

заканфу́зіцца (12)

(7) лапу́рка

зака́нчвацца (11)

(8) хеўсу́рка

зака́нчваць (10)

(5) турка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

лягчэйшае жыццё