назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова заканчэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
заканчэ́нне мн. заканчэ́нні |
Родны каго? чаго? |
заканчэ́ння мн. заканчэ́нняў |
Давальны каму? чаму? |
заканчэ́нню мн. заканчэ́нням |
Вінавальны каго? што? |
заканчэ́нне мн. заканчэ́нні |
Творны кім? чым? |
заканчэ́ннем мн. заканчэ́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
заканчэ́нні мн. заканчэ́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Набок, грыбок, баравік едзе.
Ведай, каток, свой куток.
Мы з сябрамі сабраліся ў паход на 20 кіламетраў. Я так радаваўся, калі ўсё адмянілі.
zakančennie — беларуская лацінка
Слова заканчэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік заканчэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове закапванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› заканфу́зіцца (12)
(9) апалчэ́нне ‹
› зака́нчвацца (11)
(10) азванчэ́нне ‹
› зака́нчваць (10)
(10) даканчэ́нне ‹
› зака́нькаць (10)
(15) светазаканчэ́нне ‹
› зака́паны (8)
(9) сканчэ́нне ‹
› зака́паны (8)
(10) патанчэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.