ў
і
зака́нчваць — дзеяслоў зака́нькаць — дзеяслоў
канцэпт

заканчэнне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова заканчэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
заканчэ́нне

мн.  заканчэ́нні
Родны
каго? чаго?
заканчэ́ння

мн.  заканчэ́нняў
Давальны
каму? чаму?
заканчэ́нню

мн.  заканчэ́нням
Вінавальны
каго? што?
заканчэ́нне

мн.  заканчэ́нні
Творны
кім? чым?
заканчэ́ннем

мн.  заканчэ́ннямі
Месны
у кім? у чым?
заканчэ́нні

мн.  заканчэ́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Набок, грыбок, баравік едзе.
Ведай, каток, свой куток.


Мы з сябрамі сабраліся ў паход на 20 кіламетраў. Я так радаваўся, калі ўсё адмянілі.


zakančennie — беларуская лацінка

Слова заканчэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік заканчэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове закапванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


заканфу́зіцца (12)

(9) апалчэ́нне

зака́нчвацца (11)

(10) азванчэ́нне

зака́нчваць (10)

(10) даканчэ́нне

зака́нькаць (10)

(15) светазаканчэ́нне

зака́паны (8)

(9) сканчэ́нне

зака́паны (8)

(10) патанчэ́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

колькі я зарабіў на карове