STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова сканчэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
сканчэ́нне мн. сканчэ́нні |
| Родны каго? чаго? |
сканчэ́ння мн. сканчэ́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
сканчэ́нню мн. сканчэ́нням |
| Вінавальны каго? што? |
сканчэ́нне мн. сканчэ́нні |
| Творны кім? чым? |
сканчэ́ннем мн. сканчэ́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
сканчэ́нні мн. сканчэ́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Што было, даўно на мора сплыло.
— Хочаце, я скажу вам праўду?
— Дзякуй, у мяне свая.
skančennie — беларуская лацінка
Слова сканчэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сканчэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове скань + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сканча́ць (8)
(10) даканчэ́нне ‹
› сканчо́ны (8)
(10) заканчэ́нне ‹
› сканчо́ны (8)
(15) светазаканчэ́нне ‹
› ска́нь (5)
(10) патанчэ́нне ‹
› сканэр (6)
(9) станчэ́нне ‹
› скапа́ (5)
(10) вытанчэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
